ခုေခတ္ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မိန္႔ခြန္းေျပာရမွာေၾကာက္ၾကတယ္။...“စကားနည္းနည္းေျပာပါ” …. “မိန္႔ခြန္းေလး ခ်ီးျမွင့္ပါ” လို႔ေတာင္းပန္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ တစ္ျခားသူကို ေျပာခိုင္းပါ လို႔ ျငင္းတဲ့သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရတယ္။ အမ်ားေရွ႕မွာမတ္တပ္ရပ္ပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့စကားေျပာရမွာ ေၾကာက္ေန ရွက္ေနသူဦးေရဟာ မနည္းလွဘူး… :)
ဒါတကယ္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္က ကိုယ့္ျပန္ေျခာက္ေနတာပဲ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေျပာလို႔ မျဖစ္ပါဘူးထင္ေနတာကိုး။ေဟာေျပာတတ္ခ်င္ ရင္ ဘယ္သူမဆိုေလ့က်င့္ယူလို႔ ရပါတယ္။
ကဲ…နည္းနည္း စစ္ၾကည့္ရေအာင္။
လူတစ္ယာက္ဟာ အေဖာ္သံုးေလးေယာက္နဲ႔ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေနတုန္းက ဘာမွအခက္အခဲမရွိဘဲ မတ္တပ္ရပ္ၿပီးစကားေျပာ ရေတာ့မွ ဘာေၾကာင့္ မေျပာတတ္မဆိုတတ္ ရွက္အမ္းအမ္းၾကီးျဖစ္ေနရတာလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလိုေျပာင္းသြားရတာလဲ။
ဂ်ယ္လီ့အျမင္ေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ရတာ အေၾကာင္း ၃ ခုထဲက တစ္ခုခုေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။
၁။ မတ္တပ္က ေျပာရတဲ့အခါ အသံကို ခပ္ျမင့္ျမင့္ထားၿပီးေျပာရတယ္။ ထိုင္ေျပာတုန္းကလို နဂိုအတိုင္း ခပ္မွန္မွန္မဟုတ္ဘူး။ အဲလိုလုပ္ရမွာကို မလုပ္ခ်င္တာ။
၂။ ဒုတိယကေတာ့ အမ်ားကကိုယ့္ကို အာ႐ံုစိုက္ၾကည့္ၿပီး နားေထာင္ေနတာကို ရြံ႕တာ။
၃။ တတိယကေတာ့ ကိုယ္ေျပာတာ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္ၿပီး ရွက္စရာၾကီးျဖစ္ေနမလားလို႔ ေတြးေတာ စိုးရိမ္တာပါပဲ။
ကဲ ဒီအခ်က္-၃ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာလုပ္လို႔ရမလဲၾကည့္ရေအာင္။
တစ္ခ်ိဳ႕က ရွိတယ္။ ကိုယ့္အသံကိုယ္ အရင္က ဒီလိုအက်ယ္ၾကီးၾကားဖူးတာ မဟုတ္ဖူး။ ဒီလိုၾကားရတဲ့အခါ ငါ့အသံမွဟုတ္ရဲ႕လား လို႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အင္မတန္က်ယ္တဲ့ ဒီအသံကိုိ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳက္ခ်င္မွလည္း ၾကိဳက္မယ္။
ဒီလိုေၾကာက္လန္႔တတ္တဲ့သူေတြကို ဂ်ယ္လီေျပာခ်င္တာက ဒီအတြက္ ဘာမွမပူပါနဲ႔။ အေဟာအေျပာေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့သူေတြ လည္း တစ္ခ်ိန္က ဒီလိုျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပါပဲ။ အက်င့္ရလာရင္ ေျပာပါမ်ားလာရင္ ပီးေတာ့ ကိုယ့္ အသံကိုယ္ ၾကားပါမ်ားလာရင္ ေၾကာက္ စိတ္ေပ်ာက္ ၿပီး ရဲ စိတ္၀င္လာမွာ မုခ်။ ;)
ပီးေတာ့ ပထမအၾကိမ္ေဟာရေျပာရတဲ့ လူငယ္တိုင္း ပရိသတ္က ကိုယ့္ကို မီးေမာင္းထိုးထားသလို အာရံုစိုက္ေနရင္ ေနရထိုင္ရခက္တာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေလ့အက်င့္ရလာတာနဲ႔ အတူ ဒီအခက္အခဲဟာ ေနာက္ဆုတ္သြားျမဲျဖစ္တာမို႔ ဘာမွပူစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အလကားေတြးၿပီး ပရိသတ္ကို ေၾကာက္မေနပါနဲ႔။ ရွက္တက္တက္ ရြံ႕တြန္႔တြန္႔ေလးနဲ႔ ၾကိဳးစားေျပာသူကို သူတို႔ သေဘာက်ပါတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ ေတာင့္တင္းတဲ့ကိုယ္ဟန္မဟုတ္ပဲ သက္သက္သာသာနဲ႔ စပါ။ နဂိုအတိုင္း ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္နဲ႔ စ.ရင္ နားေထာင္သူေတြလည္း တစ္ခါမွမေတြ႔ဆံုဖူးၾကေပမယ့္ ရင္းႏွီးသလိုျဖစ္လာၾကပါတယ္။ အဲလိုျဖစ္လာရင္ ေဟာေျပာသူအတြက္ေရာ ပရိသတ္အတြက္ေရာ ေကာင္းတယ္။
သတၱိေကာင္းလာေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
သတၱိရွိၿပီးသား လူတစ္ေယာက္လို ေျပာဆိုျပဳမူလုပ္ကိုင္ရင္ သတၱိက အလိုလုိ၀င္လာမွာ ေၾကာင့္ သတၱိေကာင္းသူတစ္ေယာက္ လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယုံၾကည္ၿပီး သဘာ၀က်က်ေဟာေျပာပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။
ကိုယ့္လက္ကို ညွစ္ေန ခ်ိဳးေနတာမ်ိဴး၊ လက္ကိုင္ပု၀ါကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ဟိုဆြဲဒီဆြဲ ဆြဲေနတာမ်ိဳး :D ကိုယ့္ေရွ႔က ခံုၾကီးကို တင္းတင္းၾကီးကိုင္ၿပီး ေတာင္ေတာင့္ၾကီးရပ္၊ ပါးစပ္လွဳပ္႐ံုတင္ေျပာေနတာမ်ိဳး ကို လံုး၀ေရွာင္ပါ။ ဒိလုိျဖစ္ေနရင္ စိတ္ဓာတ္မတက္ပဲ က်ေနတတ္တယ္။
အိုးနင္းခြက္နင္းျဖစ္မွာစိုးတာ
ေနာက္ထပ္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ အေၾကာက္ တစ္မ်ိဳးကေတာ့ တလြဲတေခ်ာ္ေျပာမိမွာ အရွက္ကြဲမွာ အရူးျဖစ္မွာကို ေၾကာက္တာပါပဲ။
ဟုတ္တယ္။ မဆိုင္တာေတြ အဓိပါယ္မရွိတာေတြ အဆီအေငၚမတည့္တာေတြ ေျပာမိတဲ့သူလည္း ရွိတာပဲ။ အဲ့.. အိုးနင္းခြက္ နင္း ေျပာေနတုန္း ဘာဆက္ေျပာရမွန္း မသိဘဲ ရပ္သြားသူမ်ားလည္းရွိတာပါပဲ။ သူတကယ္ေျပာခ်င္တာမ်ိုးမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းအ ရာေတြ သူ႔ပါးစပ္ကထြက္ကုန္တဲ့သူမ်ိဳးလည္း ရွိတာပဲ။ ဒီလိုျဖစ္တာေတြကို သိပ္ၿပီး အျပစ္တင္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ဖူး။ က်င့္သားရသူ စကားေျပာေကာင္းသူလို႔ နာမည္ၾကီးသူတစ္ခ်ိဳ႔လည္း တခါတရံ ခပ္ေရွာ္ေရွာ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ပရိသတ္အေပၚမွာ အ၇မ္းၾကီး serious မထားဘဲ ကိုယ္ေျပာမယ့္ အေၾကာင္းအရာေပၚမွာသာ အာရံုထားပါ။ စင္ေပၚမတက္ ခင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ အဆုတ္ထဲထိေရာက္ေအာင္ အသက္ၿပင္းၿပင္းတစ္ခ်က္ရႈတာကလည္း စိတ္တည္ျငိမ္ေအာင္ၾကိဳးစားရာမွာ အေထာက္အကူျဖစ္ေစမွာပါ။ ကိုယ္ေျပာမယ့္ အေၾကာင္းအရာကို ဆယ္မိနစ္ ဆယ့္ငါး္မိနစ္ ျဖစ္ေစ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္ဖုိ႕လိုပါတယ္။ တစ္ကယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ မိန္႔ခြန္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အစပ်ိဳးရင္းနဲ႔ တေျဖးေျဖးကိုယ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့အပိုင္းကို မသိမသာဆြဲေခၚသြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အေလ႔အက်င့္ရလာတာအမွွ် ထိေရာက္တဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြကို ေျပာႏိုင္လာမွာျဖစ္သလို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘယ္ပြဲမွာ ငါဘယ္ေန ရာလိုသြားတယ္ ၊ ကိုယ္ဟန္အမူအယာ ဘယ္လိုျပင္သင့္တယ္ဆိုတာ အျမဲျပန္ဆန္းစစိဖို႔လိုပါတယ္။
ဒီpost ကို မရည္ရြယ္ပဲ ေရးုျဖစ္သြားတာပါ။ အခုခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ၊ စီးပြားေရးတြ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူငယ္ေတြရဲ႕ အင္အားကိုလိုအပ္လာတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ရင္ေပါင္တန္းၿပီး ေျပာဆိုရဲတဲ့ သူမ်ိဳးေတြျဖစ္လာေစခ်င္တဲ့ေစတနာနဲ႔ ေရးသားတာျဖစ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အနည္းငယ္ပဲအက်ိဳးရွိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဂ်ယ္လီေက်နပ္ပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေလးစားလ်က္
ဂ်ယ္လီ အိန္ဂ်ယ္
အသိရေစနိုင္တဲ ့ပို ့စ္ေလးမို ့အားေပးးသြားပါတယ္
ReplyDeleteေနာက္လဲအခုလိုမ်ိဳးအသိရေစနိုင္တဲ ့စာသားေတြ
ဆက္ေရးပါအၿမဲအားေပးေနမယ္ေနာ္ဂ်ယ္